Wie als argeloze bezoeker het parkeerterrein bij zwembad De Terp oprijdt, denkt dat het bad definitief gesloten is. Het ziet er allemaal een beetje haveloos en troosteloos uit. Helemaal vreemd is dat niet. Sinds besloten is tot de bouw van een nieuw sportcentrum met zwembad in Wieringerwerf wordt er aan het ruim veertig jaar oude bad bijna geen dubbeltje meer uitgegeven. Ondertussen gist het van de activiteiten als opmaat naar een nieuw sportcentrum inclusief zwembad met Marian Bijl als spin in het web.
Het water in het bad ligt er als een spiegel bij. Op haar blote voeten vergezelt Marian Bijl de fotograaf langs de randen van het bassin. Sinds januari is ze in dienst als manager van de in 2020 opgerichte Stichting Sport en Welzijn Wieringermeer.
Daarvoor was ze zes jaar vrijwilliger bij de stichting. Samen met ruim tachtig andere vrijwilligers die vanaf 2018 bezig zijn met het realiseren van een nieuwe sporthal en zwembad als onderdeel van Campus de Terp.
Een volgens haar ’unieke situatie.’ Doorgaans zijn dergelijke voorzieningen ondergebracht bij een gemeente of een sportkoepel. De constructie in Wieringerwerf is ze in den lande nog nergens tegengekomen, schudt Bijl het hoofd. De stichting ontstond toen de gemeente bekend maakte van de sport en welzijnsaccomodaties af te willen.
Sinds enige tijd staat haar computer bol van de zaken die geregeld moeten worden. Al met al een checklist met 150 af te vinken punten: variërend van vergunningen, hoe de horeca wordt ingericht, welke partij de fitness gaat doen, de verhuurprijzen voor verenigingen, het opstellen van een exploitatierekening en calamiteitenplannen, een huishoudelijke reglement, het maken van een indeling voor de kleedkamers, het bestellen van zonnepanelen en scoreborden voor zaalvoetbel, een klok voor het bad waarop de tijden van de wedstrijdzwemmer zijn te zien tot de vraag hoe de deuren in het zwembad opengaan. Om daarmee te bepalen wie waar naar binnen mag. „We willen dat doen met een deurlezer die reageert op een QR-code op je telefoon. Die code kunnen we ook gebruiken voor degene met een abonnement of een tien strippenkaart. Dan hoef je niet eerst langs de kassa.”
Atletiekbaan
Een ’buffeljaar’ noemt ze de periode waar ze nu inzit. Alle zintuigen staan op scherp om geen facet te vergeten. Het zal je toch gebeuren dat alles gereed is voor de opening van het sportcentrum en dan blijkt dat een elementaire vergunning over het hoofd is gezien, geeft ze als voorbeeld van een horrorscenario. Waarna ze meteen duidelijk maakt er niet alleen voor te staan.
De om en nabij tachtig vrijwilligers hebben zich al naar gelang hun specialisme opgedeeld in teams: eentje voor financiën, nieuwbouw, bedrijven, ICT en communicatie. Veelvuldig heeft Bijl met die teams overleg, waarbij ze de stand van zaken doorspreekt. Daarbij gaat het bijvoorbeeld ook om het ’onoverdekte deel’ van de sporthal: een atletiekbaan en een pannaveld. Daarnaast werken ze nauw samen met een adviesbureau dat veel ervaring heeft met sportvoorzieningen. „Zij zijn onze vraagbaak.”
Om ideeën op te doen voor het sportcentrum zijn ze onder meer op bezoek geweest bij een accommodatie in Workum. „Wat ze daar hebben gerealiseerd lijkt erg op wat we hier gaan doen. Alleen hebben ze er daar buitensportvelden bij.”
Onder Campus De Terp valt naast de sportvoorziening een gebouw voor drie basisscholen uit Wieringerwerf en kinderopvang. Met de basisscholen voeren ze overleg over fietsenrekken, afvalverwerking en een gezamenlijke beveiliging en conciërge. De omgeving van de campus is ontworpen door een landschapsarchitect.
De oplevering van het sportcentrum is in juni volgend jaar, waarbij de focus ligt op het zo snel mogelijk gereed maken van het zwembad en het fitnessgedeelte. Vanwege de zomervakantie is er dan geen vraag naar de sporthal, legt Bijl de keuze uit. Als het even kan willen ze overgang van het oude naar het nieuwe bad naadloos laten overlopen. De ene dag nog zwemmen in De Terp en de dag erop in het nieuwe bad, globaal een meter of vijftig verderop naar het noorden.
Het is haar hoop dat Campus de Terp uitgroeit tot een ontmoetingsplek in Wieringerwerf. Mede om die reden is er de afgelopen jaren bij tal van gelegenheden door de vrijwilligers de vraag gesteld wat er op het dorp wordt gemist.
Bijl: „Daarbij moet je denken aan een speelbos, een plek om te bootcampen. En ik kan me voorstellen dat fietsers die door Wieringerwerf rijden in Campus de Terp afstappen voor een kop koffie en een stuk appeltaart. Waar heb je in Wieringerwerf nog een lunchroom? Vroeger had je De Maaier maar die horecavoorziening bestaat ook al een tijdje niet meer.”
Zoals gezegd, tot de oplevering van de sportvoorziening is het hoog tempo draaien. En dat vindt ze ’gaaf’. „Ik heb het gevoel volwassen te worden. Ik wist niet dat ik zo’n klus aankon.” Als het buffeljaar achter de rug is, dan is het zaak ’de kinderziekten eruit te werken’. Tegen die tijd is het 2025/2026.
En er moet ook nog een knoop worden doorgehakt over een brievenbus bij het gebouw. „’Nee toch’, kreeg ik als reactie. ’Hartstikke lelijk zo’n brievenbus tegen zo’n transparante gevel’. Hoe we het gaan oplossen weten we nog niet. Maar er moet toch een brievenbus komen, lijkt me. Al was het maar om de aanmeldingen voor het diplomazwemmen te ontvangen.”